NWG Techniek klein maar oh zo belangrijk
Ernst Jan ten Klooster uit Tuk is sinds vier maanden teamleider
Door George Huisman
STEENWIJK – Ernst Jan ten Klooster uit Tuk (getrouwd, twee kinderen) is pas sinds een maand of vier teamleider techniek bij de NWG. Het was nogal een ommezwaai, na twintig jaar in de commerciële autoleasewereld te hebben gewerkt, ‘maar vanaf het moment dat ik hierbinnen stapte voelde het goed’, ondervond hij. ‘Wij zijn als Technische Dienst een enorm belangrijke afdeling binnen NWG. Onze corebusiness is het onderhouden van ons wagen- en machinepark. We hebben hier een vijftigtal auto’s en zo’n 350 machines, zoals maaimachines en bosmaaiers’.
Minder eigenwijs
‘Tien jaar geleden had ik misschien nee gezegd tegen NWG, maar ik ben nu op een leeftijd (53 jaar) met iets meer levenservaring en’, voegt hij er lachend aan toe, ‘iets minder eigenwijs. Dit is gewoon een heel mooi bedrijf om voor te werken. Je hebt met verschillende doelgroepen te maken, iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen dingetje, dat maakt het wel heel erg leuk’.
‘Wij zijn zeker druk met dat onderhoud. Je hebt natuurlijk te maken met de seizoenen. In de winter moet je vooral voor groot onderhoud zorgen, maar nu in het hoogseizoen, als er iets kapot is moet het bij wijze van spreken binnen vijf minuten weer klaar zijn. Want er zit iemand vast met de maaier, of heeft iemand een lekke band, die moet meteen geholpen worden. Vaak sturen we daar Dirk Welbroek naartoe’ (zie elders op deze pagina’s).
‘Zonder ons valt dat allemaal stil. Wij stomen mensen klaar om extern aan de slag te kunnen gaan, bijvoorbeeld bij een garagebedrijf. Wij leren mensen hoe ze het kunnen doen, zo dragen wij ons steentje bij. Op de technische werkplaats doen we al het onderhoud voor de NWG. Dat zijn de auto’s, de maaimachines, de vrachtauto, de bosmaaiers, het grote en kleine materieel. Als er een schilderij opgehangen moet worden of een deur klemt, dat soort dingen doen we ook. Maar in hoofdzaak werken we dus met zeven collega’s op de technische afdeling waarbij iedereen zijn eigen specialiteit heeft. De een doet het onderhoud van de bussen of van de auto’s, de ander doet het onderhoud van de maaimachines en zo heeft iedereen zijn eigen ding’.
Ambachtsschool
‘Op dit moment hebben wij voldoende personeel, maar landelijk is het al duidelijk dat er moeilijk technische mensen te krijgen zijn. Daarom werken we samen met scholen, UWV en uitzendbureaus tijdens banenmarkten. Eigenlijk zou de oude Ambachtsschool weer ingevoerd moeten worden’, mijmert Ten Klooster. ‘Ik heb zelf ook op de lts gezeten, metaal, hout, schilderen. Iedereen wil maar in de IT en dat is leuk en aardig, maar er zal nog steeds een spijker in de muur geslagen moeten worden en er zal nog steeds een kabel getrokken moeten worden’.
‘Wij staan hier bij NWG aan de vooravond van de elektrificering van de bestelauto’s; de personenauto’s hebben die weg al gevolgd. Daar moet je ook je werkplaats op inrichten; nu kun je aan een motor sleutelen, als het om een elektromotor gaat vergt dat heel wat andere skills. Maar we hebben de eerste stappen gezet op het gebied van elektrificering, zo zijn we nu begonnen met onder andere de bosmaaiers, met een accu. Maar die zijn niet overal geschikt voor. Als met een kwartier die accu leeg is, wat dan? Dat wordt nogal een omslag. Daarover moeten we nu al nadenken, al speelt dat misschien pas over vijf, tien of twintig jaar’.
Ruimte
Voor Ten Klooster en voor Daphne Jonge Poerink van de afdeling communicatie aanleiding om een komend probleem op tafel te leggen: wat te doen met groei? Daphne Jonge Poerink: ‘We zijn aan het kijken of we extern ruimte erbij kunnen huren voor opslag, er is grote vraag naar warehousing. Bedrijven zoals Agrifac, Kornelis en DYKA willen eigenlijk nog veel meer met ons doen, maar we zitten met ruimteproblemen. Op dit moment richten we onze magazijnen opnieuw in om zo meer ruimte te creëren. We gaan van 379 naar 689 palletplaatsen. We hebben dringend behoefte aan meer ruimte’.